Odri, 44 - 12 марта 2011 16:17

ВОЧЫ КАХАНЫХ
Гудзе вёска маладымі галасамі. Хрыпне ад "горка". Захліпаецца гармонік...

Вяселле!..

На покуці пад абразамі- маладыя.

Ён-так сабе,звычайны хлапец. Ні даць, ні адняць.

А яна... Не дзіва, што бабы воч не зводзілі, не маглі знайсці слоў, каб апісаць "прыгажуню": і касавокая, і насатая, і твар у рабацінні. А танцаваць выйшлі... Ён- звычайны танцор: ні стаю, ні валюся. А яна- нязграбная, непаваротлівая. А гаварыць пачне- словы за язык чапляюцца. Адным словам, качарга качаргой.

Бабы ад жаху раты рукамі пазакрывалі.

Адзін дзед не ўтрываў, падцягнуў маладога за рукаво і кажа: " А мой ты чалавеча, дзе ж твае былі? Жаніўся б ты на маёй рабой свінні- лепшая б пара была".

А жаніх ніколькі не пакрыўдзіўся, з захапленнем глянуў на маладую і адказаў:

- Паглядзеў бы ты, дзядусь, на яе маімі вачыма...

Гудзе вёска маладымі галасамі. Хрыпне ад "горка". Захліпаецца гармонік...

Вяселле!..

• 
• 
•